Zabytkowe mury Pałacu Saskiego zadaszone
W marcu 2024 r. zakończyły się prace związane z budową zadaszenia nad zabytkowymi piwnicami Pałacu Saskiego. Tym samym pozostałości pałacowych murów zyskały ochronę przed niekorzystnym wpływem opadów atmosferycznych na obszarze ponad 2100 m2. Dwie niezależne metalowe konstrukcje z pokryciem z membrany PVC wykonała firma Protan Elmark.
Budowa zadaszenia nad reliktami Pałacu Saskiego
Odsłonięte w ramach przygotowania do odbudowy Pałacu Saskiego fragmenty jego murów, które na mocy decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z 17 maja 2007 r. widnieją w rejestrze zabytków, znajdują się po obydwu stronach Grobu Nieznanego Żołnierza. Celem ochrony przed niekorzystnym wpływem opadów atmosferycznych zostały one zadaszone. Cały proces poprzedziły ustalenia i decyzje m.in. wspomnianego Konserwatora, Ministerstwa Obrony Narodowej, Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego, Zarządu Terenów Publicznych m.st. Warszawy oraz Zarządu Zieleni m.st. Warszawy.
Dwie prefabrykowane, metalowe konstrukcje stanęły na obszarze obydwu nieistniejących dziś skrzydeł pałacu: północnego (od strony ul. Wierzbowej) i południowego (od strony ul. Królewskiej). Powierzchnia przekrycia namiotowego nad reliktami pierwszego ze skrzydeł wynosi ponad 900 m2 (dł. maks. 55,1 m, szer. maks. 20,7 m), zaś drugiego 1200 m2 (dł. maks. 54,8 m, szer. maks. 25,2 m).
Obydwie konstrukcje posiadają instalację odgromową. Pokryto je niepalnym materiałem poliestrowym, powlekanym PVC, układanym na aluminiowych ryglach nachylonych pod kątem 22 stopni. Spadek połaci dachowych wynosi 40%, dzięki czemu zapobiega nadmiernemu nagromadzeniu śniegu w okresie zimowym. Zadaszenie znajduje się na wysokości 2,2 m, aby pozostawał swobodny dostęp do piwnic, m.in. w celu prowadzenia dalszych prac związanych z ich konserwacją. Inną wysokość, dostosowaną do otoczenia, przewidziano wyłącznie w miejscach, gdzie konstrukcje kolidowały z koronami drzew znajdującego się w bezpośrednim sąsiedztwie inwestycji Ogrodu Saskiego.
Inwestycja w centrum Warszawy
W wyniku realizowanej na podstawie ustawy z 11 sierpnia 2021 r. (Dz. U. poz. 1551) odbudowy kompleksu Pałaców Saskiego i Brühla oraz trzech kamienic przy ul. Królewskiej, najbliższe otoczenie warszawskiego pl. Piłsudskiego stale zmienia swoje oblicze. Na terenie inwestycji stopniowo odsłaniane są kolejne fragmenty historycznej zabudowy zniszczonej przez niemieckiego okupanta w trakcie II wojny światowej, w tym w ramach planowej akcji niszczenia Warszawy w 1944 r. Zrujnowane fundamenty oraz znalezione pośród nich artefakty są następnie przedmiotem prac archeologicznych i analiz konserwatorskich. Powstające na ich podstawie opracowania są nie tylko źródłem nieocenionej wartości historycznej, która stanowi świadectwo minionych czasów. To przede wszystkim dane, które pozwalają jak najwierniej odtworzyć każdy detal architektoniczny. Trwające obecnie szczegółowe badania fragmentów kamieniarki, odnalezionych w 2023 r. na terenie Pałacu Brühla, umożliwią doprecyzowanie wyników analizy architektonicznej (zawierającej np. wykaz budulców i technik zastosowanych w pałacach i kamienicach), którą opracowano już wcześniej, ale bazując wyłącznie na materiałach archiwalnych.
