Zadaszenie reliktów Pałacu Saskiego
Trwa budowa zadaszenia nad wpisanymi do rejestru zabytków reliktami piwnic Pałacu Saskiego. Powstające na łącznej powierzchni ponad 2100 m2 konstrukcje pozwolą ochronić zabytkowe mury przed negatywnym wpływem warunków atmosferycznych. Ze względu na szczególny charakter historycznej i reprezentacyjnej przestrzeni pl. Piłsudskiego oraz zapisy ustawy o odbudowie Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla i kamienic przy ul. Królewskiej, cały proces odbywa się w oparciu o ustalenia i decyzje m.in. Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, Ministerstwa Obrony Narodowej, Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego, Zarządu Terenów Publicznych m. st. Warszawy oraz Zarządu Zieleni m.st. Warszawy.
Zadaszenie zabytkowych piwnic Pałacu Saskiego
Ze względu na specyfikę miejsca, odsłonięte relikty pałacowych piwnic zyskują zadaszenie budowane po obu stronach Grobu Nieznanego Żołnierza. Dwie niezależne, prefabrykowane metalowe konstrukcje z pokryciem z membrany PVC mają za zadanie ochronić historyczne mury przed deszczem i śniegiem. Prace terenowe zaczęły się od przygotowania gruntu pod posadowienie konstrukcji zadaszeń poprzez wykonanie podbudowy, zabezpieczenie jej geowłókniną oraz ustawienie stalowych rusztów obciążonych betonowymi blokami, które stanowią balast dla wznoszonych konstrukcji zadaszeń.
Przekrycie namiotowe nad reliktami południowego skrzydła Pałacu Saskiego (od strony ul. Królewskiej) zajmie powierzchnię ponad 1200 m2. Z kolei w przypadku skrzydła północnego (od strony ul. Wierzbowej) będzie to nieco mniejszy obszar liczący ponad 900 m2. Z kolei wysokość zadaszenia, wynoszącą 2,20 m od poziomu nawierzchni pl. Piłsudskiego, zaprojektowano tak, aby umożliwić dalsze prace związane z konserwacją pałacowych reliktów. Wyjątek stanowią miejsca, w których konstrukcje mogłyby kolidować z koronami drzew Ogrodu Saskiego, tam zadaszenie zaprojektowano w taki sposób, aby uniknąć tych kolizji. Dodatkowo konstrukcje zadaszeń wyposażono w instalację odgromową.
Dla obydwu obiektów przewidziano pochylenie połaci dachowych na poziomie 40%, tak aby w okresie zimowym nie gromadziły się na nich nadmierne ilości śniegu. Wyzwaniem dla realizacji zadaszeń jest też odpowiednie zagospodarowanie wód deszczowych i opadowych zbieranych przez połacie dachowe tak, aby wodę odpowiednio skierować na tereny przepuszczalne oraz do kanalizacji deszczowej.
Zabytkowe mury w centrum Warszawy
Pozostałości murów Pałacu Saskiego ponownie ujrzały światło dzienne w związku z odbudową zachodniej pierzei pl. Piłsudskiego w Warszawie. W ramach inwestycji realizowanej na mocy ustawy z 11 sierpnia 2021 r. (Dz. U. poz. 1551) oprócz wspomnianej międzywojennej siedziby Sztabu Generalnego WP na stołeczną mapę powróci również Pałac Brühla i trzy kamienice przy ul. Królewskiej. Odsłaniane stopniowo pozostałości historycznych murów stają się następnie przedmiotem prac archeologicznych i analiz konserwatorskich. Dzięki takim pracom w 2023 r. archeolodzy odnaleźli liczne elementy kamieniarki, których analiza pozwoli na dokładniejsze odtworzenie obiektów.
Ochrona reliktów Pałacu Saskiego
Odsłonięte piwnice Pałacu Saskiego pochodzą z różnych okresów: najstarsze sięgają drugiej połowy XVII w., inne pochodzą m.in. z pierwszej połowy XIX wieku. Fragment zachowanych murów pałacu, które archeolodzy eksplorowali po raz pierwszy już w 2006 roku, decyzją Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dn. 17 maja 2007 r., został wpisany do rejestru zabytków. W związku z tym podczas realizowanej obecnie inwestycji kształt zachowanych murów jest nienaruszalny.
